Ze wonen tegenwoordig samen naast 
herinneringen aan water. 

Aan een oever rust sinaasappelpulp, op de bodem van geribbelde flesjes. De randen 
van korte benen en waterschoenen willen een hand als lange benen sprinten 
want een winkel sluit binnen wat minuten.

We zijn op een plek waar geluid elkaar opeet. Woorden lopen door 
zonder oren en onze natte ogen plakken tegen stijf gras in onze achtertuin. 
Er stond een schommel ook. 

Duw me een laatste keer omhoog. 

Ik ben in het allerbinnenste van de grot en durf niet uit te ademen. Ze stromen 
met hetzelfde water maar zijn blind voor elkaars kolken. Zat er altijd al 
zoveel zout op de wanden? 

Jongen, stop nooit meer dan één artikel in een jaszak. Je verliest nog iets 
als je naar beneden kijkt. Er kroop altijd wel iets zijwaarts in mijn hoofd 
maar lopen deed het niet. Jij bent nog te jong om te klagen. 

Als alles spant kom ik ze weer tegen. 

We beginnen ergens op ze te lijken maar bedekken snel onze enkels 
in de delta. Steek toch eens wat op 
van deze mensen. 

Kam hun scheiding goed en vraag ze hun kapsels nog wassen. Het was klein 
huishoudelijk leed. Vrees niet een huis met kurken onderzetters te zijn. Pas op 
voor kringen waarin je niet thuishoort. 

Zet een tent op in herinneringen aan water 
en vertrek voordat het nacht wordt.