Na de volgende zinnen laten we lachend tranen stromen, voor de mokken en de boeken voor de voorverwarmde hoeken. Na de volgende strofe staan we op tafels en stoelen, voor de sofa’s en de banken voor de galm in onze klanken. Na het volgende nummer klappen we onze handen tot puin, voor de vloeren en […]

Hij zo rap de Sjaak, want een tikje nieuwsgierig. Keek te lang naar buurvrouw, vond buurman minder plezierig. Hij geen Jan met de pet, toch een hele Klaas. Buurman greep naar de koevoet. Zo loopt een Kees tegen ’n dwaas.

de eerste indruk is… dag meneer één  héle goede avond   nee hoor berg de beurs maar op ik breng geen collectebus toch sparen is het soort van wel ik ben van het buurtonderzoek:  wat hangt ons boven het hoofd winnen van vertrouwen ik kan u alles vertellen maar stap liever van de stenen af die zijn me koud en […]

Dit is het vervolg op Het Knaagt – Deel 1 Vorige maand schreef ik over de rat die onze keukenkastjes had overgenomen. Met als gevolg zijn (of haar) wenselijk (sorry) overlijden. De rat snoepte van het gif, en was ergens stilletjes gestorven. Dit verliep niet geheel geurloos, maar soit, kun je dat het beest kwalijk […]

Ik heb me ooit laten vertellen dat je als postzegelverzamelaar geboren moet worden. Als ik na het naar buiten gaan nog eens terug mag komen, word ik filatelist. Ik bewaar klein stukje buitenshuis in lades van onze kasten. Ze puilen uit tegen de tijd dat je dit ontvangt, zo snel gaan we. Kleine rechthoekige vlakjes […]

Het is warm buiten, we houden onze huizen overdag potdicht. Binnensdeurs zindert het. Zengende hitte zwelt aan, m’n slapen kloppen en zweet gutst langs m’n rug. Bij het typen plakken m’n onderarmen aan de houten keukentafel. De plek waar je mij na vijftien weken dienst al kunt uittekenen tussen negen (oké, half tien) en vijf. […]

Ik bekijk een grafiek die de grootste stijgingen in online verkopen toont sinds de c-crisis. De broodmachine maakt een comeback. Inderdaad, waarom niet. Ik hou van een broodje op z’n tijd. Ik val terug op ouderwets uitpakken voor het gezin – Danerolle-reclame style. Ken je iemand die niet van vers brood houdt? Ik ga wel […]

Vorige week voegde ik een paar nieuwe sneakers aan m’n collectie toe. Daar komt altijd een heel ritueel bij kijken. Nadat ik de doos voorzichtig open maak, maak ik beide veters los en strik de schoenen opnieuw. Het idee dat ik ze zelf aansnoer, versterkt de band die we hebben. Hierna rennen we samen (that […]

Een gemene deler verbroedert. Passie voor voetbal of een gedeelde liefde voor postzegels. Toch zijn het de artefacten die ons verbinden met elkaar. Voetbalsupporters hebben niet meer nodig dan een vaal gewassen shirt. Wij skateboarders hebben die plank met vier wielen. Het duurt dan ook niet erg lang tot we elkaar gevonden hebben. Mijn springplank […]

Hopelijk lees je dit stukje in een overvolle trein. Tot die tijd werkt de wereld thuis. Ik tuur vanuit mijn bivak-kantoor naar lege passerende bussen. Ik besef me dat ik al die tijd onder de mensen was, en ben voor het eerst sinds lange tijd akelig alleen. Werken gaat vooralsnog goed. Collega’s prijzen elkaar de […]

Het lijkt er op dat we voorlopig in onze home-offices verder tikken. Met een paar boeken verhoog ik m’n laptop, en stop een extra kussentje onder m’n kont. De dependance is geopend. En toch, een leven als thuiswerker, dat gaat ook niet over rozen. Je moet weten, in het pre-corona tijdperk had ik wat spullen […]

Lepels op bodems van kommetjes schrapen het laatste beetje ontbijt weg. Een kop koffie half gevuld. De eerste geluiden van de ochtend doorbreek ik met een triviale opmerking. Als de wereld zich om ons heen afspeelt, zijn wij dan geen rondtrekkende parade? Ik ben een hypochonder in de liefde, vind daarom aanstalten van een afscheid in al je stiltes. Je […]

Een status als stedeling bevestigd door liften met lijnbussen. Net achter de gele lijn babbel ik met de zwaar besnorde chauffeur die ik – in zijn afwezigheid – de Walrus noem. Met twee handen aan het stuur, en een half oog op de weg, voorziet hij lijn 3 van een vertrouwd smoelwerk. Zie ik de […]

Ik ben de nachtwacht met dagdienst. Overuren maken meer regel dan uitzondering. Na openingstijden weer alles opruimen. Achtergelaten spullen netjes bij de gevonden voorwerpen afgeven, misschien komt iemand ze ooit nog halen. ’s Nachts herschik ik met m’n ogen dicht alle kamers. Scheve kaders hang ik weer recht. Als verse baby’s koester ik ze, terwijl […]

’s Ochtends open ik alle gordijnen en tuur de eerste uren in. Het is donker, en het raam is een poort naar een eindeloos niets. Ik was het zweet van mijn gezicht en kam mijn natte haren. Enkel als ik schoon en gekleed ben, kus ik jouw foto. Daarna ga ik rugwaarts de trap af. […]

In het knielen van de avond fiets ik langs verlichte huiskamers. Glas omkadert het warme geelrode licht wat door voorruiten op de straat valt. De voyeur in mij steekt de kop op, terwijl de donkerte contouren schetst die me naar binnen trekken. M’n blik glipt naar binnen langs cactussen en porseleinen Tiroler taferelen. Voorwerpen gedrapeerd […]